Lappendeken als uithangbord

Vindt u het normaal dat meer dan 1 op 6 van de kinderen en jongeren(1) in België (of 16%) in armoede leeft! Dit terwijl de meerderheid van de Belgische bevolking er zelfs geen weet van heeft dat er in België armoede zou zijn. Een groot deel van de bevolking wil het gewoon niet weten. Behalve wanneer zij zich in eigen beugel voelen aangetast.
Alles lijkt zo chick in Vlaanderenland. Lokkende etalages mogen nog veel kooplustigen in de winkel trekken. Maar meer en meer mensen kunnen misschien wel nog flaneren, maar van dat kopen komt er alsmaar minder van in huis.

Affiche voor Open Erfgoeddag Armoe troef. Nu lijken wij nog verder van huis dan toen.

Vele Belgen zien hun inkomen slinken. Langs verscheidene kanten wordt het afgeroomd. Diegenen die nog zo voorzichtig waren geweest en een appeltje voor de dorst bijeen hadden gespaard, zien dat hun zuur verdiende spaarcentjes slinken als zoete kool. De laatste maanden zijn de beurzen gekelderd en gepensioneerden mochten zo hun pensioengeld als een waterval in het vergeethoekje storten.
Diegenen die te oud worden bevonden voor de werkmarkt worden verder gewoon gedumpt en worden geconfronteerd met een afgekalfd pre-pensioen of een laag stempelgeld dat het gezin moeilijk kan dragen om een normaal welvaartspeil hoog te houden.
Maar het zijn niet enkel de ‘verwelkte bloemen’, ook de jonge bloesems krijgen de wind van voor. Bijna 3 keer meer kans hebben deze jongeren vandaag om vandaag voor langere tijd ontstoken te blijven van enige werkkans. Ook al zoekt men genoeg mensen om bepaalde functies in te vullen, lijkt men toch niet de gepaste mensen te vinden. Ofwel zijn de jongeren niet bereid genoeg ofwel voldoen zij niet aan de vereisten van de job. er genoeg werk te vinden extra kwetsbaar op de arbeidsmarkt. Het spook van de werkloosheidsval waart rond en brullende leeuwen vindt men niet gauw omdat men veel te bang is om enige toelating tot vergoeding weg te zien vallen.

Vreemd mag het dan ook genoemd worden dat bij zulk een tekort van werkkrachten er toch nog een werkloosheidscijfer van 20,7% genoteerd kan worden voor de maand maart 2011. Men kan er niet naast zien dat de jongeren een groot slachtoffer zijn geworden van de wetten die regeren over de huidige arbeidsmarkt. Hiertegen moeten we ons verzetten!
Door een gebrek aan inkomen worden gezinnen verplicht een groot deel van hun tijd en energie te besteden aan overleven, aan het zoeken naar oplossingen voor de moeilijke situatie waarin ze zich dagelijks bevinden.
Werk is een belangrijk middel om uit armoede te geraken indien het werk voldoet aan bepaalde voorwaarden Zo moet het aanbod realistisch zijn en op maat. Er moet voldoende ondersteuning geboden worden in een veilige omgeving. Het contract moet duurzaam zijn en het inkomen toereikend.

16% van de kinderen en jongeren maakt dagelijks mee dat er binnen het gezin onrechtvaardige keuzes gemaakt moeten worden: “koop ik de schoolboeken voor mijn kind of toch maar eerst de medicijnen voor mezelf?”

Ons land zal meer en meer moeten opkijken naar kinderen en jongeren die opgroeien in gezinnen in armoede. Ofwel kan het ze negeren ofwel wil zij er bewust van zijn en beseft ze ook dat er iets aan gedaan moet worden. Het gaat namelijk niet op dat in een zogenaamd beschaafd land kinderen worden uitgesloten van diensten die noodzakelijk zijn voor hun verdere ontwikkeling en welzijn. Geen enkel kind heeft gevraagd om er te zijn. Indien de ouders de zorgen niet meer kunnen dragen voor het kind moet de maatschappij bij springen om het gezin te ondersteunen en de kinderen verder vooruit te helpen in dit leven. In eerste instantie moet een gezonde voeding voorzien worden zodat het kind niet verder achtergesteld geraakt. Een gezond lichaam in een gezonde geest moet gehandhaafd worden doordat het kind ook de nodige scholing en ontspanning kan genieten om een volwaardig volwassen te worden.

Voor het welzijn van het kind en de gehele familie moet er verder op toe gezien worden dat iedereen die in dit land verblijft ook een volwaardig onderdak kan vinden. Dat onderkomen hoort plaats te grijpen in een kwalitatieve woning waar toegang is tot energie. Zij die het financieel niet ruim hebben kunnen ook niet in ver afgelegen gebieden gehuisvest worden. Winkels voor de nodige dagelijkse voeding moeten namelijk makkelijk in het bereik zijn. Maar ook gezondheidszorg en onderwijs moeten in handbereik zijn door een makkelijke mobiliteit.

Het gaat niet op dat in een geciviliseerde maatschappij vele bouwstenen voor een waardig leven ontbreken. Het verscheurde België wankelt niet enkel op zijn grondvesten, het wordt nu als een versleten lappendeken met haken en ogen aan elkaar gelast. Een degelijk Lego-bouwwerk lijkt nog goed voor sprookjes dicht bij Windsor Castle en een ver af koud Noordelijk Legoland. De warmte is hier weggevloeid met het opkomend materialisme en de overmatige druk van allerlei weekblaadjes die de ogen trachtten te strelen, ontspanning trachten te brengen maar ook de mensen het gevoelen te geven van dit en dat moet je ook nog hebben, en zie maar eens wat die en die toch allemaal kan hebben. Jaloersheid wordt voldoende aangekweekt, maar medeleven is er daardoor veel minder.

Naast de financiële moeilijkheden die kinderen en jongeren ondervinden, krijgen ze ook te maken met discriminatie. Steeds vaker worden gezinnen in armoede onderworpen aan toenemende controle en groeiende administratieve lasten. Deze stigmatisering van kinderen, jongeren en gezinnen in armoede tast hun zelfvertrouwen aan en zorgt voor nog grotere drempels op weg naar noodzakelijke diensten.

Deze situatie beperkt aanzienlijk hun toekomstperspectieven (‘zorgen voor morgen’). Ieder gezin moet daarom beschikken over een toereikend inkomen dat hen in staat stelt om waardig te leven.

Werk is een belangrijk middel om uit armoede te geraken indien het werk voldoet aan bepaalde voorwaarden Zo moet het aanbod realistisch zijn en op maat. Er moet voldoende ondersteuning geboden worden in een veilige omgeving. Het contract moet duurzaam zijn en het inkomen toereikend.
Ook gaat het niet meer op dat de lonen zo onnoemelijk ver uit elkaar liggen. Het is normaal dat men loon naar werken krijgt. Een gelijkheidsprincipe zonder extra verloning was mede door het egoïsme van de mens de doodsteek voor het communisme. Maar een huidig kapitalisme zou zich er niet mee mogen verzoenen dat bepaalde hoogwaardigheidsbekleders, beleidsvoerders en kaderleden nu nog zulk een hoge vergoedingen krijgen en dan nog beloond worden met bonussen zelfs al hebben zij faliekant gefaald en met andermans geld gespeeld, gegokt en enorm verloren. De Fortis affaire was er een van geen fatsoen, maar waar zelfs de staat niemand voor op de vingers durfde tikken en maar lekker liet begaan op de kap van de gewone burger.

1996 wordt het Internationaal Jaar van Verzet tegen Extreme Armoede. In datzelfde jaar wordt op 17 oktober een Gedenksteen ingehuldigd op de zetel van de Verenigde Naties te New-York en kon die dag verder door het leven gaan als “Werelddag van verzet tegen armoede”.

In Vlaanderen willen zij wat vroeger uit de veren stappen. Reeds op zondag 16 oktober willen zij verzamelen om 13h aan het Brusselse Noordstation. Vandaar uit willen zij verder door Brussel stappen naar het Sint Katelijneplein om verenigd de stem te verheffen voor diegenen die monddood worden gemaakt. Samen wil men laten zien dat wij ons moeten verzetten tegen uitsluiting die het gevolg is van extreme armoede. Diegenen die ook vinden dat België naar de afgrond glijdt en de burger slechts modderspatjes in een vervuilde oceaan mogen zijn, moeten de stilte doorbreken om zo de groei van de armoede te doorbreken. Ook moeten wij aan de buitenwereld laten zien dat het nijpend wordt  maar ook al de vooroordelen daaromtrent uitbannen.

In België moet er nog een heel lange weg afgelegd worden. Maar toch mogen wij vaststellen dat het niet zo slecht gaat. Er is toch al een lange weg afgelegd. Waar vroeger de armsten zich schaamden in verborgenheid en onbekendheid om hun ellende, krijgen ze nu medezeggenschap en worden ze erkende partners daar waar wereldwijd ook over hun toekomst wordt nagedacht en beslist.
Dat betekend echter niet dat wij niet nu en dan eens moeten porren. En dat willen enkele verenigingen ook doen op die 3° zondag van oktober.

Men wil manifesteren om de laagste inkomens omhoog te krijgen, toegang tot kwaliteitsvolle diensten en degelijke toegang tot de arbeidsmarkt te verwezenlijken.

Bovendien roepen zij opnieuw op om een geknoopt laken uit het raam te hangen, wat staat voor de boodschap ‘ontsnappen uit de armoede is een zaak van iedereen’. Het laken uit het raam verbeeldt de ontsnapping, de knoop het aanbinden van de strijd tegen armoede. Hang dus zelf ook een laken uit het raam!

Een analyse van de Armoede in Vlaanderen door Marcus Ampe - Poverty in Flanders, an analysis by Marcus Ampe

Meer info via www.17oktober.be

Werelddag van Verzet tegen armoede

STOP ARMOEDE BIJ KINDEREN EN JONGEREN!
Voer mee actie in Brussel op 16 oktober 2011
Eisen:

  1. LAAGSTE INKOMENS OMHOOG !
  2. TOEGANG TOT KWALITEITSVOLLE DIENSTEN !
  3. TOEGANG TOT DE ARBEIDSMARKT !

Vindt de lijst van activiteiten en Knoop mee de strijd aan: Activiteiten Werelddag van Verzet tegen Armoede.

Ondersteunende organisaties en partners:

Aanverwant:

About Marcus Ampe

Retired dancer, choreographer, choreologist Founder of the Dance impresario office and archive: Danscontact-Dansarchief plus the Association for Bible scholars, the Lifestyle magazines "Stepping Toes" and "From Guestwriters" and creator of the site "Messiah for all". - Gepensioneerd danser, choreograaf, choreoloog. Stichter van Danscontact-Dansarchief plus van de Vereniging voor Bijbelvorsers, de Lifestyle magazines "Stepping Toes" en "From Guestwriters" en maker van de site "Messiah for all".
This entry was posted in Armoede, Nieuws en politiek, Welzijn en Gezondheid and tagged , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

9 Responses to Lappendeken als uithangbord

  1. Pingback: Fragiliteit en actie #7 Gebeurtenissen en Prioriteiten | Broeders in Christus

  2. Pingback: Conservatieve rolpatronen en huishoudtaken | Stepping Toes

  3. Pingback: Vaderschap complex en uniek verschijnsel 1/2 | Stepping Toes

  4. Pingback: Witte, grijze en zwarte tinten voor de Lage Landen en Europa | Marcus' s Space

  5. Pingback: Kijk op het Vrije Wereld Handvest | Marcus' s Space

  6. Pingback: Met minder is… nog genoeg | From guestwriters

  7. Pingback: Constant schuldig verzuim in 2020 als het om ongelijkheid draait | From guestwriters

  8. Pingback: Wat wil “Met een kijk op de wereld” wel brengen – Some View on the World

  9. Pingback: 10 jaar na het Jaar van de armoede | Marcus Ampe's Space

Feel free to react - Voel vrij om te reageren

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.