Uiting tegen armoede en sociale uitsluiting

Na de betoging door enkele honderden mensen door de straten van Antwerpen op zaterdag, om aandacht te vragen voor de aanpak van discriminatie en racisme op de arbeidsmarkt, kwamen zondag mensen op straat om nog meer over die arbeidsmarkt te spreken. Het mochten er veel meer zijn.

Men kan toch tevreden zijn dat er meer dan 2000 mensen waren die bereid waren om zich te uiten tegen de onrechtvaardige ongelijk die in België maar eveneens in nog vele andere landen van de wereld heerst.

Voor België werd er solidariteit getoond met zij die het minder hebben, voor een rechtvaardige belasting, voor het behoud van de sociale rechten. Hiervoor kwamen zondag 30 september de betogers samen op het Poelaertplein en aan het justitiepaleis in Brussel, op gemeenschappelijk initiatief van het sociale middenveld, de ziekenbonden en de vakbonden. Het was meer dan hoog tijd om samen gestalte te geven aan het verlangen naar een warme solidaire maatschappij waar plaats is voor iedereen.

Nuna, 8 jaar, en Joppe, 4 jaar, waren er al vroeg bij. Ook zij willen degelijk werk en een eerlijk pensioen voor mama Valerie en papa Dave en voor alle mensen – De wereld morgen – foto Lode Vanoost

Er kon veel groen en rood en wat blauw van de vakbonden opgemerkt worden tussen de vele mensen uit welzijnsorganisaties, maar ook veel gewone mensen, die hun hart wensten te laten spreken en hun begrip wilden tonen aan de politici die al jaren van niets willen weten en ook geen enkele stap ondernemen om maar enige verbetering in het sociaal systeem te krijgen.

Vele mensen in België hebben het nog veel te goed, alsook maakt hun egocentrisme dat zij helemaal geen oog hebben en er nog minder voor willen opkomen, voor de verstoken mensen, zoals gehandicapten, minder gegoeden, en dezen die door een of andere omstandigheid in de verdrukking en het verdomhoekje geraakt zijn. Nochtans is er een  schrijnende armoede in ons land.  Vele verzoekgeschriften aan onze geloofsgenootschap kunnen dat slechts bevestigen. Rondhorend en de media doornemend kunnen wij enkel waarnemen dat  veel te weinig mensen met die moeilijkheden en armoede van veel mensen  bezig zijn. De Derde Wereld is ook ver van de mensen hun bed. De vele economische moeilijkheden maken ook veel mensen ongemakkelijk en agressiever tegen de maatschappij die voor hen zeer onrechtvaardig blijkt.  Men zou moeten gaan inzien dat die frustraties welke die mensen dagelijks moeten ondergaan een uitstekende voedingsbodem zijn voor agitatie maar ook voor het soelaas vinden bij allerlei extremistische vormen en groeperingen. In Spanje en Portugal ziet men duidelijk hoe het land onstabiel kan gemaakt worden indien er niet tijdig wordt opgetreden tegen de ongelijkheid in werkverlening en verloning.  De 3° en 4° wereld hebben dan ook dringend aandacht nodig van de politici. Het overheidsbeleid kan veel beter.

Een duidelijke slogan: Armoede is een Onrecht – Foto De Wereld Morgen

De kloof tussen arm en rijk ziet men door heel Europa alsmaar groter worden. In Groot-Brittannië was er vroeger al een zeer opvallend verschil tussen de adel en het gewone volk en had men een midden klasse die het niet zo slecht had maar voor de periode van Thatcher eens op pensioen het wel erg moeilijk had. Nu merkt men dat er wel wat verbeteringen in het pensioenstelsel zijn aangebracht maar onvoldoende om de mensen een haalbaar menswaardige oude dag te bezorgen. De middenklasse is nu ook verder onderverdeeld geworden tussen een arme en een rijkere groep.

In België heeft men bij de geschoolde middenklasse ook meer mensen die op de centen moeten gaan letten. Zij die het ongeluk hebben door een chronische ziekte getroffen te worden of om zonder werk te vallen komen als om meer ook in het armenstraatje terecht. Pandjesshops hebben in deze 21sste eeuw een nieuw leven gekregen. Vandaag leeft in Vlaanderen 1 op de 12 kinderen in armoede. Dat is alarmerend, want dat aantal is meer dan verdubbeld in 12 jaar tijd.

“In België loopt 15 procent van de bevolking het risico op armoede. Dat is veel voor een van de rijkste landen ter wereld. De hervorming van de pensioenen betekent een besparing op de kap van de gepensioneerden. En de werkloosheidsuitkeringen zullen degressief zijn vanaf 1 november om zogezegd de werklozen aan het werk te krijgen. De federale regering wil 380.000 mensen uit de armoede halen tegen 2020, maar die maatregelen kunnen niet anders dan nieuwe armen creëren”, zei Peter Heirman van het Netwerk voor Armoedebestrijding.

Het Platform voor Welvaart, een platform van vakbonden, mutualiteiten en armoedeorganisaties riepen zondag 30 september in Brussel dan ook op om de ongelijkheid in onze samenleving een halt toe te roepen. Diverse beleidskeuzes vergroten immers de kloof tussen de armen en de rijken in plaats van die te verkleinen. De zwaksten in onze maatschappij betalen nogmaals de rekening van de crisis én de besparingsmaatregelen.

Het komt er op aan dat de beleidsvoer meer oog krijgen op de nodige evenredige verhoudingen van loon naar werken. de regering zal nog meer moeten gemotiveerd worden om er werk van te maken dat er kwalitatief en duurzaam werk voorhanden komt voor al diegenen die deel willen uitmaken van de ze maatschappij. Zaterdags was er in Antwerpen al aangehaald dat racisme geen plaats heeft maar dat er wel meer jobs zonder racisme moeten gecreëerd worden.

Volgens Ludo Segers, voorzitter van Hand in Hand, die de betoging van zaterdag tegen racisme organiseerde, moeten gemeenteraadsleden beseffen dat er niet alleen een achterstand is in de privé wat betreft het aantal werknemers van een andere origine maar ook bij de gemeentelijke overheidsdiensten.

“Het is nu een uitstekende gelegenheid om de gemeenteraden te wijzen op hun verantwoordelijkheid na de gemeenteraadsverkiezingen. We willen dat er zowel streefcijfers komen als een beleid om van de samenstelling van het stadspersoneel een weerspiegeling te maken van de inwoners van de stad”, stelt Segers.

“Onze eerste betoging tegen discriminatie en uitsluiting dateert van 1992. We zijn twintig jaar verder, het wordt dus dringend tijd dat er iets verandert. Er werken 150.000 mensen bij de lokale overheden. Als men in alle steden en gemeenten streefcijfers zou hanteren voor de samenstelling van het personeel zou dat een krachtig signaal betekenen voor de privésector om te stoppen met discriminatie”, aldus Segers.

De organisatoren moeten echter beseffen dat zij die van de maatschappij willen profiteren, zonder te willen bijdragen aan de maatschappij op hun vingers moeten getikt worden. Zij die zich niet sociaal willen gedragen in deze maatschappij moeten ook op hun plaats gezet worden en voor de keuze gezet worden al of niet in deze maatschappij te willen leven maar dan ook de voorwaarden van deze maatschappij te aanvaarden en te respecteren. Zij die zich niet in onze maatschappij gedragen jagen ze ook onnodig op kosten waar de gehele gemeenschap nog verder voor moet boeten.

Zij die van de vreemde hier toegang in dit land vinden en hier mogen verblijven moeten dan ook duidelijk beseffen dat zij zich hier moeten gedragen naar de normen en warden van deze maatschappij. In die hen niet bevalt verplicht ook niemand hen hier te blijven. Maar indien zij zich tegen deze maatschappij zodanig verzetten dat zij schade aan de maatschappij toe brengen moeten zij ook terdege de les gespeld worden en voor de keuze gesteld worden ofwel zich aan te passen en sociaal te gedragen ofwel het land te verlaten.
Toereikende en welvaartsvaste uitkeringen. Indien zij ernstige misstappen hebben gedaan moeten zij het land uitgezet worden en overgedragen aan het land van herkomst waar zij dan maar hun straf moeten uit zetten of zich integreren in die maatschappij. Maar het gaat niet meer op dat zij op kap van een gemeenschap komen leven die zij verfoeien.

Algemeen moet het land er aan werken dat eenieder die hier komt wonen kan passen in de maatschappij en zijn of haar mensenrechten gewaarborgd kan vinden. al diegenen die bereidwillig zijn om te werken of hun diensten aan het land aan te bieden moeten dan ook in de gelegenheid gesteld worden een menswaardig bestaan in deze maatschappij te verkrijgen.

Indien iedereen een goede opvoeding kan meekrijgen en sociaal gevormd kan worden zal er geen grond hoeven te zijn om asociale gevallen te creëren. Ook zal men veel ontwrichtingen in de maatschappij kunnen vermijden waardoor de depressiviteit van de bevolking kan verminderen. Hiertoe moet dan ook meer zorg gedragen worden dat ook iedereen degelijk werk kan vinden tegen een menswaardige verloning. Beseffend dat iedereen wel eens slechtere werksituaties kan voorhebben moet men een voldoende opvangnet voorzien. Hierbij moet men degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen onder juiste controle hebben, waarbij een voldoende motivatie blijft voor de persoon om zich nuttig te maken in de maatschappij en om hem ook deel te alten maken van die leefgemeenschap.

Zij die meerdere jaren van hun leven ingezet hebben om werk te leveren en bij te dragen tot de gemeenschap moeten hiervoor ook erkend worden. Als zij meerdere jaren bijgedragen hebben voor een voorziening van pensioen moet hun oude dag ook voorzien worden van een toereikend pensioen. Alsook moet de staat er zorg voor dragen dat al die spaargelden van die mensen die voor een appeltje voor de dorst hadden gezorgd; ook degelijk beschermd worden. Het gaat niet op dat grote bankinstellingen die mensen in het ootje hebben genomen en hier ongestraft onderuit kunnen. Ook naar de toekomst toe moeten pensioenfondsen, levensverzekeringen en spaarsystemen om een extra te voorzien op latere leeftijd, gevrijwaard blijven van onrechtvaardigheden en bedrog.

Het wordt hoog tijd dat er op wordt toegezien dat de mensen zich veilig kunnen stellen naar de toekomst toe en dat er daar dan ook toezicht op zal zijn. Versterkte en toegankelijke sociale rechten en diensten zijn een noodzaak. Alsook moet men hoognodig instaan voor het recht op betaalbare en kwaliteitsvolle woonmogelijkheden en gezondheidszorgen.

 

Een analyse van de Armoede in Vlaanderen door Marcus Ampe – Poverty in Flanders, an analysis by Marcus Ampe

+

Lees hier over meer:

Nationale betoging tegen discriminatie en racisme

Nationale betoging tegen discriminatie en racisme in Antwerpen lokt bijna 500 manifestanten

Hand in Hand tegen racisme in Antwerpen.

Video Armoede bij kinderen in Vlaanderen

Manifestatie Brussel tegen armoede en sociale uitsluiting

1.500 betogers in Brussel tegen besparingen en ongelijkheid

Welvaart is een recht voor iedereen.- fotoreportage

+++

Related:

29/09/2012

‘De profeet is niet grappig’

Hoezo, moslims hebben geen gevoel voor humor? Twee Australische stand-upcomedians kwamen donderdagavond in Merksem het tegendeel bewijzen. ‘Ik kan meestal niet lachen met seksistische of homofobe grappen, die hier vaak symbool staan voor vrije meningsuiting.

+

‘Natuurlijk keur ik het geweld en de moorden niet goed, maar ik begrijp wel hoe die film een katalysator kan zijn van dat ongenoegen. Het is ook niet de enige provocatie. Ik hoor in de comedyclubs voortdurend aanstootgevende grappen over de islam, en op het internet staan honderden beledigende filmpjes. Het is heus niet zo dat de moslims voor elke futiele grap of opmerking de straat opgaan, en ik vind dat persoonlijk ook niet nodig.’

Portugal: oproep tot massale aanwezigheid bij vakbondsprotest 29 september

“De gemeenschappelijke afkeer van de absurde bezuinigingsplannen van de regering-Passos Coelho is de band tussen de manifestatie ‘Que se lixe a troika! Queremos as nossas vidas!’ die op zaterdag 15 september bijna een half miljoen Portugezen op straat bracht en het geplande vakbondsprotest van zaterdag 29 september in Lissabon”, schrijft Hugo Torres in een opiniestuk dat woensdag op Público.pt verscheen.

“EU protectionistischer tegenover opkomende economieën”

BERLIJN — De EU is al jaren een voorvechter van vrijhandel, maar kiest steeds meer een protectionistische koers om de eigen markt te beschermen tegen opkomende economieën. Dat zeggen kritische economen.

++

Not really ‘Related articles’, but perhaps of some interest to give a positive note

• 24 Hours in Brussels (essentialtravel.co.uk)
  Brussels may be the capital of Belgium, but in many ways it does not get the same level of attention as other continental capitals like Berlin and Rome. Maybe it’s because childhood has forever associated it with the less than popular Brussels sprout – constantly pushed about the plate and never eaten.
• Brussels gets classy and EAT!s (jessinbelgium.wordpress.com)
  It might have been that I just came back from two weeks of lovely weather in the States, have been lost in a daze of jet-lagged induced brain freezes all week, or that I was relieved to have a break from what has been a ridiculously busy return to work… but Brussels, this is one of the coolest things I have attended over my last 9 years here.