De journalist, een bedreigde soort?

Van journalisten verwacht men dat zij de feiten zo goed als mogelijk weergeven. Dat zij dat vanuit een bepaalde visie of politieke achtergrond of gezindheid doen, willen de lezers er wel bij nemen. Het gaat zelfs zo ver dat de ‘inslag’ van het journalistiek werk dikwijls de keuze van de krant of tijdschrift dat men koopt, zal bepalen.

Spijtig genoeg bestaat er in het Nederlandstalig gebied geen enkele krant die meerdere gezindheden samen brengt en het durft twee tegenstrijdige opinies naast elkaar te plaatsen.
In tegenstelling tot de gedrukte pers wil het meertalige blog “Some View on the World” dat wel mogelijk maken en staat men daar open voor een verscheidenheid aan schrijvers die hun kijk op de wereld mogen brengen.

Wel beseft men daar dat meerderen vinden dat het bloggen heeft afgedaan. Het ‘blog‘ staat op de ‘dodenlijst’ bij de meerderheid van de bevolking. De jongere generatie wil geen moeite meer doen om uitvoerige teksten te lezen. Door de sociale media met Facebook, Tweet of Twitter, Telegram, Signal, WhatsApp, verkiest de meerderheid al die korte berichtjes

Er is een overvloed aan een overvloed aan nieuwssites, apps, sociale media en innovatieve tools die dagelijks de consumenten om de oren slaan met allerlei berichten. Men zou denken dat ze heel erg zouden verleiden om nieuws gratis te consumeren, maar als men naar de opvolging van de kennisgeving kijkt blijkt dat heel weinig mensen doorklikken om verder meer te vernemen dan die korte tittel of slogan.

Als wij de analyses bekijken merken wij duidelijk dat de meldingen op Facebook en LinkedIn geplaatst weinig gevolg hebben.

Het is niet slecht dat de traditionele media hun monopolie kwijt zijn, maar het is niet zo evident voor de vrije schrijvers om hun onbetaalde artikelen op het net geplaatst en gelezen te krijgen.
Vraag is hoe ver willen mensen gaan om te zoeken naar bepaalde artikelen over bepaalde zaken en in welke mate zullen zij niet in de val trappen die de algoritmen voor leggen.

Soms merken wij zelf hoe onze gegevens eigenlijk de speelbal worden van de grootste bedrijven, met Google en Facebook als belangrijkste spelers. Deze firma’s slagen er meermaals in om de mensen ‘om te leiden’ naar gerichte berichten waarbij de neutraliteit helemaal van geen tel meer is. Wij geven zelfs toe dat door de ‘like’ knoppen te voorzien onder artikelen wij aan die firma’s de keuze of voorkeuren van onze lezers laten kennen.

Met de ‘information overload’ die er bestaat kunnen wij slechts hopen dat de burger uiteindelijk ook enkele persoonlijke blogs zal gaan volgen waar een verscheidenheid van auteurs meerdere gezichtspunten kunnen voorleggen.

*

Te herinneren:

Het publiek heeft nood aan vernieuwing en de journalistiek mag niet achter de feiten aanhollen. Jongeren hebben wel belangstelling voor nieuws, maar toch volgen ze het nieuws slechts sporadisch.

Mensen betalen niet zo gemakkelijk voor hun nieuws.

Naast financiële crisis is er nu ook een culturele crisis

• traditionele media zijn hun monopolie kwijt
• uitdagingen die de journalistiek in de toekomst moet zien te overbruggen
• journalisten streven op ethisch vlak naar volledige waarheid > kan enkel via  betrouwbare, traditionele middelen
• journalistiek mag niet achter de feiten aanhollen
• grote meerderheid v bevolking = geen trouwe lezer van de krant.
• nieuwe indeling / andere aanpak bestaande thema’s, innovatieve processen + platformen => geven journalistiek nieuwe boost.
• Alternatieve journalistiek + onderzoeksprojecten krijgen kans om uit te blinken.
• thematische community-sites = uitwisseling v nieuws dr burgerjournalisten + professionals bijdragen
• ondoorzichtige algoritmes => filterbubbel 
• beperkte vertrouwen v h publiek in journalistiek => artikels v algoritmen > beter gekwalificeerd dan artikels v echte journalisten

Journalistiek heeft ook een publieke rol: de mensen informeren en educatie geven. En die rol kan niet zomaar vervangen worden door algoritmen of door burgerjournalisten.

De auteur Helena Spriet, een meisje van de zee dat haar hart verloren heeft in Gent, is communicatiemedewerker bij de FOD Buitenlandse Zaken, dat haar toe laat een open visie over de (internationale) actualiteit te vormen.

+

Voorgaand

Onderbroeken, vreemdelingen en rechtsstaat

Een te dragen en te ondersteunen verdriet

Veel nieuws – en te veel stemmen

++

Aanverwant

1. Al of niet gratis nieuwsvoorziening
2. Gratis kan dat wel of is Crowdfunding een oplossing voor ernstige journalistiek of nieuwsverspreiding
3. Onafhankelijke onderzoeksjournalistiek is nodig. En mogelijk
4. Goede journalistiek hoeft niet te verdwijnen of opzij geduwd te worden door sociale media
5. Neergeschreven gedachten
6. Burgerjournalistiek
7. The New York Times en de journalistiek: de waarheid is …
8. De toekomst van de journalistiek

+++

Gerelateerd

1. Plan voor radicale vernieuwing van de regionale krant
2. 6 mogelijkheden voor meer uitleg en context op nieuwssites
3. Gratis, kan dat wel?
4. Je hebt wél iets te verbergen!
5. ‘Journalistiek gaat niet over waarheid. Schaf die term liever af’ (Trouw, 13/08/2022)
6. Waarom factcheckers van maatschappelijk belang zijn

Helemaal Helena

Een kopje koffie, een lekker ontbijtje en de krant, meer heb ik niet nodig om mijn dag goed te beginnen. Ja, ik hoor bij die minderheid die nog de ouderwetse, papieren versie van De Standaard leest. En ik ben er trots op. Want ik betaal tenminste voor mijn nieuws. Ik geef wel toe dat een overvloed aan nieuwssites, apps, sociale media en innovatieve tools de consument heel erg verleidt om nieuws gratis te consumeren.  Maar als toekomstige journaliste lijkt het me  toch ook een must om de sector op gelijk welke manier te steunen.  Let op: een moraliserende blog wil ik niet schrijven. Wel wil ik even stilstaan bij de uitdagingen die de journalistiek in de toekomst moet zien te overbruggen. In de toekomst zijn er niet veel zekerheden, maar dat de journalistiek stevige aanpassingen zal moeten doorvoeren, dat is wel zeker. Het stimuleringsfonds voor de journalistiek (SVDJ) ontwierp vier mogelijke…

View original post 1,930 more words