Dit is geen land

Dit kleine landje slaagt er in door haar vreemde politieke situatie de wereldpers te halen. Men gaat in onze verscheuring of verdeeldheid zelfs gelijkaardigheden zien waarmee het Europees geheel ook te maken heeft.  Grotere tijdschriften zoals het Britse weekblad The Economist (26 juli 2011) durven dit moeilijk gedrocht onder de loep te nemen.

Bij vele Engelstalige bladen kan wel meestal zien dat zij de mosterd bij de Franstalige pers zijn gaan halen. Maar The Economist durft naast kleine broertje ook de moeder bekijken waarbij opvallende parallellen worden vernoemd tussen de Belgische politieke impasse en de Europese lijdensweg om tot een goede oplossing voor de schuldencrisis te komen.

Ceci n'est plus un pays

Het blad wist makkelijk de absurditeit van de toestand te herkennen en greep terug naar het surrealisme van René Magritte. ‘Ceci n’est plus un pays.’

Onze Engelse broeders kennen nog zeer goed “Flanders Fields“, waarbij de herinnering van de eerste Wereld Oorlog “the Great War” een even uitzichtloos beeld gaf als de politieke impasse. Alhoewel België niet te angstig moet zijn, want het kon allemaal nog veel slechter. “Is dat niet een troost?”

eigenlijk mogen de Belgen toch niet klagen want nu zij enkel een regering van lopende zaken hebben heeft men al veel geld kunnen sparen door die gebruikelijke vijf regeringen niet te moeten betalen.

Ook al gaan de lichten nu in de nacht op de meeste plaatsen op de autosnelwegen uit, blijkt dat er nu plaatsen zijn waar wel licht brandt waar het vroeger niet zo was. Ook al zijn de wegen in erbarmelijke toestand draait alles verder nog door in dat mini-land. Het vuilnis wordt opgehaald, en de economie doet het eigenlijk best wel goed ook al zaten zij toch met een schuldenberg van de jaren 80. Napels is er slechter bij.

Bart De Wever

Europa in het klein, met een rijk ‘Germaans noorden’ dat het beu is om het arme, ‘Latijnse zuiden’ te subsidiëren’ brengt nog steeds lekker eten op het bord en sterk vocht in de glazen. Ook wij kunnen dat zien bij de Vlaamse heer die door het Engelse blad niet weggeschreven wordt. Het haar op zijn tanden wordt hem niet kwalijk genomen.

Het spreekt zich vrij positief uit over N-VA-voorzitter Bart De Wever (‘a beer-bellied historian and a respectable sort of separatist’) die wel omschreven wordt als ‘de belangrijkste hinderpaal in de eindeloze gesprekken-over-gesprekken.’

En hoe passen wij in dat Europese plaatje?

‘België groeide, Griekenland zit in een recessie.’ Bovendien was er toen nog de frank en daarmee ook de mogelijkheid van devaluatie, een optie waarover Athene niet beschikt.

Zou men niet enig optimisme kunnen krijgen omtrent Europa als men ziet hoe de Belgen toch jaren wisten te overbruggen en konden ploeteren door het schulden moeras.

Herman Van Rompuy 1° President van de Europese Unie

Optimisten trekken zich op aan de gedachte dat ons land de zwakkere eurolanden de hoop kan bieden dat het allemaal nog goed komt. En eerste permanente voorzitter van de Europese Raad, informeel ook wel President van Europa genoemd, Herman Achille Van Rompuy (1947) zoon van economieprofessor Vic Van Rompuy moet toch het klappen van de zweep kennen door hier stage gelopen te hebben. Zijn broer Eric Van Rompuy, zijn zus Tine Van Rompuy en zijn zoon Peter Van Rompuy zijn politiek actief en zullen hem ook wel nog in de realiteit van de Belgische Binnenlandse perikelen houden waar zo goed moet kunnen gedelegeerd worden.

Als wij weten dat hij in september 1993  Mieke Offeciers opvolgde als minister van Begroting, daarnaast  vicepremier was in de regering Dehaene I en II (tot in 1999) en als begrotingsminister het Belgische begrotingstekort op zes jaar tijd sterk terug wist te dringen, dan lijkt die man wel de beste figuur om het begrotingstekort van meerdere deelstaten van Europa bij te sturen of richting te geven.

Er was een debt-to-GDP ratio met hoogtepunt aan  134% in 1993 dat tegen 2007 toch mooi naar beneden gehaald was tot een 84%.

Greece’s debt, at about 160% of GDP, is higher than Belgium’s ever was.

In elk geval zijn voor België de moeilijkheden nog niet van de baan volgens de Economist. Het hoeft niet zo als Griekenland te zijn, maar het zou gemakkelijk het volgende Italië kunnen zijn. Tenslotte heeft Italië ook een hoog spaartarief en het geniet het zelfs van een voornaam overschot, maar het werd van de marktbesmetting niet gespaard. De schuld van België blijft hoog. Verspreiding op Belgische aandelen over hun Duitse equivalenten verbreedt.  Persoonlijk moet ik er neit aan denken wat er gaat gebeuren als het Di Rupoplan betreft de beleggingen zal uitgevoerd worden, want dan zijn wij helemaal van de baan. Waar gaan dan onze centen naar toe gaan?

Herinnert u ze nog die 500 Belgische Frank. Nu kan je er veel minder mee doen.

Effie de 500 franken ter gedachtenis nemen.

Volgens The Economist zou het probleem kunnen gaan liggen in het feit dat de interimregering niet kan over gaan tot het uitvaardigen van wetten die grote uitgaven plannen, maar het wordt echt tijd dat er ernstige arbeidsmarkthervormingen worden gemaakt. Sommige noteringsbureaus mompelen dat de schuld van België zou kunnen gedegradeerd worden indien de impasse niet opgelost geraakt.

Een voordeel van de hele eurozonecrisis is dat het een mogelijke scheiding van België riskanter maakt, zegt het weekblad. De markten kunnen de aanval openen op Belgisch staatspapier. ‘De besmettingsvrees kan de christen-democraten overtuigen om ernstige gesprekken op te starten.’ Ook al zijn de problemen bij een mogelijke scheiding (‘wie krijgt Brussel?’) bijvoorbeeld maar al te bekend gaat the Economist daar niet dieper op in en stelt het geen mogelijke oplossingen voor. Toch is het een duidelijk teken aan de wand dat ook internationaal steeds meer vragen gesteld worden over wat hier (niet) aan het gebeuren is.

+

Vindt het artikel in The Economist:

Charlemagne

Ceci n’est plus un pays

How Europe’s debt crisis could help to solve Belgium’s political impasse

++

Marcel Wouters plaatste deze Haiku als een antwoord op Herman Van Rompuy’s site :

TO OUR POLITICIANS

Today is Doomsday!
Dubious record broken!
Shame on all of you!