Persoonlijke gevoelens rond de afgelopen Corona tijd

De afgelopen weken heb ik mee gedaan aan een enquète van de KU Leuven. Hierbij kwamen op regelmatige tijden vragenlijsten van de KU Leuven die nagingen hoe mensen met deze periode omgingen en navroegen hoe het gaat met de bevraagde persoon. Deze studie met als titel “De invloed van COVID-19 op cognitief functioneren” bestaat uit verschillende delen, waarvan ik dus twee delen heb ingevuld.

Met het neerschrijven van hoe ik persoonlijk de situatie onderging, dacht ik dat dit misschien ook even algemeen hier openbaar gemaakt kon worden. Dus hier mijn relaas:

Door de lockdown zeer drukke tijden gehad via het net zowel als via de elektronische telefoon verbindingen (als vrijwilliger voor een Hub-call). Ook zeer hard bezig geweest proberen antwoorden te voorzien op het net voor meerdere websites. => Zeer drukke tijden.

Heb opgemerkt hoe veel mensen het toch zeer moeilijk hadden met het ontbreken van persoonlijke contacten. Maar ook gemerkt hoe mensen duidelijk geen onderscheid kunnen maken over de inbreng van virologen, waar ze beter naar zouden luisteren, en politici die maar al te graag de bevolking paaien en daardoor niet de beste maatregelen openbaar maken en hierdoor voor velen voor verwarring zorgen, al is die verwarring te vermijden moesten de mensen goed zouden luisteren en tussen de regels kunnen lezen.

Ik vond het ongelofelijk hoe vele jongeren enkel met zichzelf zijn begaan en de regering niet inziet dat de doelgroep van 20 tot 40 jarigen niet bepaald naar nieuwsuitzendingen kijkt en dat deze anders zouden moeten bereikt worden, namelijk via sociale media en affichering.

Weer eens bewijst de Belgische rechtstaat onverantwoord ondoeltreffend te zijn en werd er niet degelijk opgetreden tegen de grote volkstoeloop op vele plaatsen. Wij zagen veel te veel beelden van kaakslagen tegen het medisch personeel. Zulk onverantwoord samenscholingsgedrag deed zich ook wel voor in andere landen, zoals Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië en Spanje. Hieruit blijkt dat men over geheel Europa tot beter samenspraak moet komen en de politietaken en veiligheidspersoneel duidelijk moet omkaderen en voor bescherming moet voorzien, zonder tot een politiestaat te worden.

Mij stoort de hypocrisie van veel mensen, die dan wel om 8 pm geklap of andere activiteiten houden voor het zorgpersoneel terwijl ze verder simpele veiligheidsmaatregelen zoals afstand houden en groepen vermijden in de wind slaan. Meerderen getuigen zo hun respectloosheid tot die mensen die zich enorm inspannen om zieken er weer bovenop te krijgen.

Positief aan deze Corona periode kan men stellen dat bepaalde mensen meer belang zijn gaan hechten aan hun persoonlijke contacten. Grote verbetering is de toename van software die virtuele sociale contacten mogelijk maken. Persoonlijk hebben wij in het gezin tijdens de lockdown meer contact gehad met familieleden dan er voor.

Positief kan men ook noemen dat er meer ongedwongen heerlijke familie-tijd kon zijn.
Wel opvallend was dat het nu nog meer opviel hoe heel wat mensen slaaf van hun werk zijn en hoe het werk om geld te verdienen een noodzakelijk kwaad geworden is om een leefbare maatschappij te hebben. De uitbuiting kwam nog meer naar voor en hoe bedrijven niet zozeer om de gezondheid van hun personeel bekommerd waren maar zoals de politici eerder met de winstmarges en geldstroom bekommerd waren.

Eveneens viel het op hoe bepaalde groepen van mensen met daarbij hun regeringen weinig solidariteit met getroffen gebieden hadden en weer eens bewezen hoe moeilijk het is om tot een Europese Eenheid te komen waar de mens voorop staat.