Nucleaire ramp in Japan doet mensen twee maal nadenken

Er moet eerst iets ernstigs gebeuren voor mensen wakker schieten.

Beduidende hoeveelheden van straling zijn vrijgegeven na de 9.0-magnitude aardbeving op 11 maart, in navolging van een vloedgolf die auto’s en huizen langs zijn pad wegveegde. De rampen veroorzaakten enkele explosies aan de kerncentrale op de noordoostelijke kust van Honshu.

Three Mile Island nuclear plant - Image via Wikipedia

Het Japanse Agentschap voor nucleaire en bedrijfsveiligheid verhoogde op vrijdag de niveaus voor de crisis aan de Fukushima Daiichi kerncentrale van 4 tot 5 — het op het gelijke niveau zettend met het in 1979 gebeurde ongeval in Three Mile Island te Pennsylvania. Het ongeval te Tsjernobyl (1986) waardoor een gigantische radioactieve wolk over  Noord–Europa stuurde werd toen geschat op 7 op de schaal, terwijl de andere nucleaire crisis van Japan — een 1999 ongeval te Tokaimura waarbij werkers stierven nadat zij blootgesteld waren aan straling — werd slechts gecatalogiseerd aan een 4.

Schadelijke niveaus van straling hebben tenminste een tijdelijke evacuatie van het personeel aan de elektriciteitscentrale veroorzaakt. Hogere dan normale niveaus van straling zijn in Tokio, 140 mijlen (220km) waargenomen.

Wij weten van de gevaren van straling, zelfs in therapie. Veel mensen die moesten bestraald worden klaagden van vermoeidheid. Dan is er ook het gekende haarverlies (haaruitval) welk enkel voorkomt op se bestraalde gedeelte, in tegenstelling van dat van chemotherapie waar het over het gehele lichaam voorvalt. Bijvoorbeeld kan u enige of alle haren op uw hoofd verliezen wanneer u straling naar uw brein krijgt. Maar indien u straling naar uw heup krijgt, kunt u het schaamhaar (en ander haar tussen uw benen, rond die plek) maar niet het haar op uw hoofd verliezen. Stralingstherapie naar het bekken, maag en buik kan diarree veroorzaken. Mensen krijgen diarree omdat straling de gezonde cellen in de grote en kleine darmen beschadigt. Deze gebieden zijn heel gevoelig naar de hoeveelheid van straling nodig om de kanker te behandelen. Misselijkheid en braken kunnen 30 minuten tot vele uren na het beëindigen van de stralingstherapiesessie optreden.

Docent in Medische Stralingen aan de School van Medische Wetenschappen, RMIT Universiteit, Dr. Pradip Deb zegt: “Stralingsblootstelling veroorzaakt de veranderingen in bloedcellen (witte bloedlichaampjes nemen heel snel af), resulterend in het aantasten van maagcellen (misselijkheid , brakend, diarree veroorzakend), koorts, niet-specifiek griepachtige symptomen, haarverlies, vermoeidheid. De basis drie dingen over stralingsbescherming zijn afstand, beschermend en tijd. Meer afstand van de stralingsbron, gepaste bescherming en minder blootstellingstijd zal de blootstellingsniveaus van straling verminderen. De blootgestelde persoon zou voor behandeling moeten geïsoleerd worden, doordat zij secundaire stralingsblootstelling naar anderen kunnen veroorzaken”. (Australische Straling Bescherming en Nucleair Veiligheids Bureau)

Er zijn zo vele neveneffecten waar niemand graag mee in aanraking zou willen komen, maar toch noodzakelijk worden beschouwd om te te genezen. Maar nu riskeren mensen “besmet” te worden omdat anderen niet voorzichtig genoeg zijn geweest in het nemen van voorzorgsmaatregelen en in het verkiezen van  een gevaarlijk vorm van energievoorziening.

Nucleaire straling, anders dan de straling van een gloeilamp of een microgolf, is energiek genoeg om atomen te ioniseren door hun elektronen af te stoten. Deze ioniserende straling kan DNA moleculen rechtstreeks beschadigen, door het breken van de verbindingen tussen atomen of het kan watermoleculen ioniseren en vrije radicalen vormen, die zeer reactief zijn en ook de verbindingen uiteenrukken van omringende moleculen, inclusief DNA.

Peter Dedon, een lid van de Straling Beschermingscommissie aan MIT legt uit : “Wat gebeurt is dat de kern van radioactieve onderdelen verval ondergaat en hoog-energiepartikels uitstraalt. Indien u in de weg van die partikels staat, gaan zij op elkaar inwerken met de cellen van uw lichaam . U krijgt letterlijk een partikel, een energiepakje, bewegend door uw cellen en weefsels”. Dedon beklemtoont dat omdat straling verdrijft, als licht, dat zelfs wanneer niveaus hoog zijn in de plant, zij slechts minuscuul zouden zijn enkele mijlen verder weg. Het groter gevaar voor mensen die in de buurt van de  nederzetting leven is de vrijlating van radioactieve partikels in de lucht, die zich in het lichaam kunnen verzamelen, welke  over tijd beschadiging aan het weefsel  en kanker kunnen veroorzaken.

Het  legerpersoneel van de  V.S. is binnen 50 mijlen van de reactor niet toegestaan, maar alle mensen die er rond leven worden niet echt geholpen om ze op veilige afstand te krijgen. Ik vraag mij zelfs af of deze Japanners wel genoeg informatie over het echte gevaar krijgen.

Alle deze gebeurtenissen zouden ons aan het  denken moeten zetten over hoe wij verder moeten gaan met het opwerken van energie en hoe wij met die energie moeten omgaan. Het maken van en het gebruik van atoomenergie moet in vraag gesteld worden.
Een hoofdfactor is ook dat veel personen niet bewust zijn van het nucleaire afval en dat zij er niet aan willen denken wat er werkelijk met het nucleaire afval gebeurt of welke implicaties dit zal hebben naar volgende generaties toe.
Kernenergie leek op het eerste zicht de “Grote oplossing” voor ons energieprobleem. Het leek er op dat het een groot deel van een fossiel-brandstof-vrije toekomst in onze industriële maatschappij zou kunnen zijn en de oplossing voor de globale opwarming zou kunnen verminderen. Maar de grote vraag bleef zo groot zoals ooit: Wat gedaan met het afval dat het genereert?

In het Duitsland van de 1960-er jaren dachten de Duitsers een uitstekende oplossing gevonden te hebben : U stopt het nucleaire afval diep onder het terrein van een zoutmijn. Grootschalig werd er zo atoomafval in de zoutmijn van Asse gestort. Ondertussen kwam het in 2009 voor dat er een lek was, maar in de loop van de jaren bleef het stil rond mogelijke oplossingen voor het probleem.

Kernreactoren creëren nucleair afval van hoog niveau, samengesteld uit gebruikte splijtstaven die  nog steeds met de radioactieve isotopen zijn geladen wanneer uranium-235 splitst. Enige van die isotopen, als cesium-137 en strontium-90, hebben bijna halve levens van 30 jaar of zo –, maar afval van hoog niveau omvat ook plutonium-239, die een half-leven van 24.000 jaren heeft. Dankzij het splijtingsproces, zijn splijtstaven eigenlijk radioactiever wanneer zij uit de reactor komen dan wanneer zij er in aanwezig gaan. Maar om nu de gebruikte staven als een bron van brandstof te gebruiken zou niet kost effectief zijn. En 24,000-jaar opslagoplossingen zijn hard om er in te komen, blijkt het. Het halve-leven van uranium 238 is 4,5 miljard jaren. Dat betekent dat waarbinnen de helft van het blijvende uranium 238 zal vervallen zijn .

De groene jongens hebben altijd gewaarschuwd voor de gevaren, maar de meerderheid van de bevolking had er geen oren naar. Nu wanneer zij opnieuw geconfronteerd worden met een catastrofe komt ineens weer alle hens aan dek en willen politici er schijnbaar iets aan gaan doen, maar was dit niet hetzelfde geval met Tsjernobyl?

Vandaag stellen organisaties andere statistieken voor en vinden zij dat de kans op een “afsmelten” van een nucleaire krachtcentrale hoger is sinds de aardbeving in Japan. Indien zij de berekeningsmethoden van de kernindustrie gebruiken komen wij aan een gemiddelde rond de 4 tot 8 jaar ergens op de wereld dat een kernramp zou kunnen verwacht worden. De kans dat het naar België zou komen binnen de 50 jaren, is  nu van 10 tot 20 procent verhoogd.

Electrabel is een geldkraan ook voor de Belgische regering en dan kunnen wij de vraag stellen of deze wel zo happig zal zijn om deze te willen dicht draaien. Veiligheid echter is niet altijd de eerste prioriteit.

De bevolking zou niet enkel bewuster moeten leven en nagaan wat zij wenst te gebruiken en hoe zij er mee zal omgaan. Zij zal haar omgeving ook moeten beschermen en er op moeten toezien dat de politici hiervoor de nodige maatregelen treffen om de volgende generaties ook voldoende bescherming te geven.

Lees ook:

• Japan raises nuclear alert level
• Japan nuclear alert at Fukushima – Q&A
• FYI: How Does Nuclear Radiation Do Its Damage?
• Nuclear Radiation – You Need To Know About It
• Chernobyl Accident
• Kernenergie nu tot 4,5 keer minder veilig dan vorige week
• Agency: Japanese nuclear crisis on par with 3 Mile Island
• Fukushima – No, Still Not Enough Radiation Even To Make You Sick.

Related articles

• Self inflicted misery #2 Weakness of human race (christadelphians.wordpress.com)